Dalam geografi, statistik dan arkeologi, petempatan, lokaliti atau tempat berpenduduk ialah sebuah komuniti manusia yang tinggal di sebuah tempat atau kawasan tertentu. Petempatan manusia merangkumi perkampungan desa, kampung, pekan, bandar dan bandar raya.[1] Sesebuah petempatan mungkin mempunyai ciri-ciri sejarah yang diketahui seperti tarikh atau era di mana ia mula-mula ditubuhkan, atau mula-mula ditempati oleh orang-orang tertentu. Proses petempatan melibatkan penghijrahan manusia. Sebuah petempatan secara konvensional, ia merangkumi kemudahan yang dibina seperti jalan raya, kandang, sistem padang, tebing sempadan dan parit, kolam, taman dan hutan, kilang angin dan air, rumah manor, parit lebar dan rumah ibadah seperti masjid, gereja dan sebagainya.[2]